ἀμνηστέω

English (LSJ)

Dor. ἀμναστέω,

   A = ἀμνημονέω, only pres., to be unmindful, forget, S.El.482 (lyr.), Arat.847:—Pass., to be forgotten, Th.1.20.

German (Pape)

[Seite 126] = ἀμνημονέω, οὐκ ἀμν. Soph. El. 473; οὐ χρόνῳ ἀμνηστούμενα Thuc. 1, 20, in Vergessenheit gerathen.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμνηστέω: Δωρ. ἀμναστέω, = ἀμνημονέω, ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ., εἶμαι ἐπιλήσμων, λησμονῶ, Σοφ. Ἠλ. 482, Ἄρατ. 847: ― Παθ. = λησμονοῦμαι, Θουκ. 1. 20.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
seul. prés.
oublier.
Étymologie: ἄμνηστος.