διακολακεύομαι

English (LSJ)

   A vie with each other in flattery, Isoc.12.159:—Act. only as v.l. in Sch.E.Or.714.

Greek (Liddell-Scott)

διακολᾰκεύομαι: μέσ., ἁμιλλῶμαι πρός τινα εἰς κολακείαν τινός, Ἰσοκρ. 266Β. - Ἐνεργ. παρὰ τῷ Σχολ. Εὐριπ.

French (Bailly abrégé)

part. prés.
rivaliser de flatterie.
Étymologie: διά, κολακεύω.