ἁμαρτάς

English (LSJ)

άδος, ἡ, Ion. and later Gk. for ἁμαρτία, Hdt.1.91, 119, al., Hp.Acut.39, A.Fr.451C, S.Fr.999, Phld.Sto.339.15, Eus.Mynd.Fr. 31, Olymp.in Mete.146.7; copyist's

   A error, Str.13.1.54; sin, in religious sense, J.AJ3.9.3, al.

German (Pape)

[Seite 116] άδος, ἡ, ion., das Vergehen, Her. 1, 91 u. öfter, wie Hippocr.; auch D. Hal. 2, 35.

Greek (Liddell-Scott)

ἁμαρτάς: -άδος, ἡ, Ἰων. ἀντὶ ἁμαρτία, Ἡρόδ. 1. 91, 119 καὶ ἀλλ., Ἱππ. π. διαίτ. ὀξ. 390 καὶ ἀλλ.

French (Bailly abrégé)

άδος (ἡ) :
faute, erreur, méprise.
Étymologie: ἁμαρτάνω.