ἀκουή

English (LSJ)

ἡ, Ep. for ἀκοή (q.v.).

German (Pape)

[Seite 78] = ἀκοή, Hom. sechsmal, immer Versende, Iliad. 16, 634 ἕκαθεν δέ τε γίγνετ' ακουή, weithin hört man es, Od. 2, 308 μετ' ἀγαυοῦ πατρὸς ἀκουήν, um vom Vater zu hören, 4, 701. 5, 19. 14, 179. 17, 43 μετὰ πατρὸς ἀκουήν; – Eur. Dan. 50 ἀκουά.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκουή: ἡ, Ἐπ. ἀντὶ ἀκοὴ (ὃ ἴδε).

French (Bailly abrégé)

1 son, bruit entendu;
2 bruit recueilli, nouvelle.
Étymologie: p. *ἀκοϜή ; cf. ἀκοή et ἀκούω.