κοσμοφθόρος

English (LSJ)

ον,

   A destroying the world, AP11.270.

Greek (Liddell-Scott)

κοσμοφθόρος: -ον, ὁ φθείρων, καταστρέφων τὸν κόσμον, Ἀνθ. Π. 11. 270.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui fait périr l’univers.
Étymologie: κόσμος, φθείρω.