γαιήϊος
English (LSJ)
α, ον,
A sprung from Gaia or Earth, Τιτυόν, Γαιήϊον υἱόν Od.7.324, cf. AP14.23. II earthly, βίου βροτέου γ. δεσμά Nonn.D.37.4; μελέων γ. ἄχθος Eranos 13.88.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
né de la terre.
Étymologie: γαίη.
α, ον,
A sprung from Gaia or Earth, Τιτυόν, Γαιήϊον υἱόν Od.7.324, cf. AP14.23. II earthly, βίου βροτέου γ. δεσμά Nonn.D.37.4; μελέων γ. ἄχθος Eranos 13.88.
ος, ον :
né de la terre.
Étymologie: γαίη.