μυρίπνοος

English (LSJ)

ον, contr. μῠρί-πνους, ουν,

   A = μυρόπνοος, Archyt.Amph.1, AP9.6 (Pall.).

German (Pape)

[Seite 220] zsgzgn -πνους, für μυρόπνοος, ὄχνη, Pallad. 106 (IX, 6), u. öfter in der Anth.; vgl. Lob. zu Phryn. 665.

Greek (Liddell-Scott)

μῠρίπνοος: -ον, συνῃρ. -πνους, ουν, = μυρόπνοος.

French (Bailly abrégé)

οος, οον;
au souffle parfumé.
Étymologie: μύρον, πνέω.