ἀπένθητος

English (LSJ)

ον, = foreg., A.Ag. 895, Eu.912.    2 Pass., unlamented, LXX2 Ma.5.10, Epigr.Gr. 436 (Berytus).

German (Pape)

[Seite 286] 1) nicht betrauert. Sp. – 2) nicht trauernd, φρήν Aesch. Ag. 869; Eum. 900; Nonn.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπένθητος: -ον, = τῷ προηγ., Αἰσχύλ. Ἀγ. 895, Εὐμ. 912. 2) παθ. ὁ μὴ θρηνηθείς, Ἑβδ. (Μακκ. Β΄, ε΄, 10), Ἐπιγράμμ. Ἑλλην. 436.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui ne s’afflige pas.
Étymologie: ἀ, πενθέω.