εἰδωλολάτρης

English (LSJ)

ου, ὁ, ἡ,

   A idol-worshipper, idolater, ib. 5.10, etc.

German (Pape)

[Seite 725] ὁ, Götzendiener, N. T. u. K. S.

Greek (Liddell-Scott)

εἰδωλολάτρης: -ου, ὁ, ἡ, ὁ λατρεύων, προσκυνῶν εἴδωλα, Ἐπιστ. π. Κορινθ. Α. ε΄, 10, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
idolâtre.
Étymologie: εἴδωλον, λατρεύω.