βόλβιτον

English (LSJ)

τό, or βόλβῐτος, ὁ, Thphr.HP5.5.3, Dsc.2.167, Archig. ap. Gal.12.173, worse forms of βόλιτον, -τος, acc. to Phryn.335.

German (Pape)

[Seite 452] u. βόλβιτος, Sp. für das att. βόλιτον.

Greek (Liddell-Scott)

βόλβῐτον: τό, βόλβῐτος, ὁ, τύποι ἧττον δόκιμοι τοῦ βόλιτον, -τος, Φρύν. 357.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
fiente de vache, bouse.
Étymologie: koinè c. βόλιτον -- DELG -.