βρώσιμος

English (LSJ)

ον,

   A eatable, A.Pr.479, diph.13, LXX Le.19.23, Ev.Luc. 24.41; ἃ καὶ κυσὶν πεινῶσιν οὐχὶ βρώσιμα Trag.Adesp.118.4.

German (Pape)

[Seite 467] eßbar, Aesch. Prom. 479; ἃ καὶ κυσὶν πεινῶσιν οὐχὶ βρώσιμα com. bei Clem. Al. Strom. 7 p. 305; Sp., wie LXX.

Greek (Liddell-Scott)

βρώσιμος: -ον, φαγώσιμος, Αἰσχύλ. Πρ. 479, Δίφιλ. Ἀναζωσ. 2.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qu’on peut manger, mangeable.
Étymologie: βιβρώσκω.