γενειήτης

Greek (Liddell-Scott)

γενειήτης: -ου, ὁ, Ἰων. ἀντὶ γενειάτης.

French (Bailly abrégé)

εω (ὁ) :
ion. p. *γενειάτης;
homme ou animal barbu.
Étymologie: γενειάω.