διαϊστόω

English (LSJ)

   A make an end of, Πέργαμον Pi.Pae.6.96 (dub.); αὑτήν S.Tr.881.

German (Pape)

[Seite 580] gänzlich vernichten, tödten, Soph. Tr. 878.

Greek (Liddell-Scott)

διαϊστόω: καταστρέφω ἐξ ὁλοκλήρου, ἀφανίζω, θανατώνω, αὐτὴν διηίστωσε Σοφ. Τρ. 881.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
ao. 3ᵉ sg. διηΐστωσε;
anéantir, faire périr.
Étymologie: διά, ἀϊστόω.