καπηλικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A of or for a κάπηλος, ζυγόν Dinol. 2 (fort. καπανικόν) ; ἀργύρωμα IG11(2).110 (Delos, iii B.C.), cf. 111; mercenary, ἦθος M.Ant.4.28; σοφιστής Poll.4.48; ἡ -ική (sc. τέχνη), = καπηλεία, Pl.Sph.223d, Arist.Pol.1257a18: καπηλικόν, τό, campfollowers, sutlers of an army, Arr.Tact.2.1; but also, tax on retailtraders, BGU1237 (iii/ii B.C.).    2 like a petty trader, knavish, cozening, κ. μέτρα φιλεῦσα AP9.229 (Marc. Arg.); ὕθλος Porph.Chr. 49. Adv. -κῶς, ἔχειν to be vamped up for sale, Ar.Pl.1063; τὰ πράγματα κ. διανέμων Plu.2.369c; in a mercenary spirit, Gal.14.216: Comp. -ώτερον Numen. ap. Eus.PE14.8.