διοριστέον

English (LSJ)

   A one must distinguish, Pl.Lg.874d, Arist.Ph.204a2, Longin.11.3, etc.

Greek (Liddell-Scott)

διοριστέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ διακρίνῃ, Πλάτ. Νόμ. 874D, Ἀριστ., κτλ.

French (Bailly abrégé)

adj. verb. de διορίζω.