ἐμπληστέος

English (LSJ)

α, ον, (ἐμπίμπλημι)

   A to be filled with, ὄγκου Pl.R.373b.

Greek (Liddell-Scott)

ἐμπληστέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἐμπίπλημι, πρέπει νὰ ἐμπλησθῇ, νὰ γεμισθῇ τι μέ τι, ἀλλ’ ἤδη ὄγκου ἐμπληστέα (ἡ πόλις) καὶ πλήθους Πλάτ. Πολ. 373Β.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de ἐμπίπλημι.