δυνάτης

English (LSJ)

ου, ὁ, poet. for

   A δυνάστης, ὦ δυνάτα A.Pers.674 (lyr., cod. Med.).

German (Pape)

[Seite 673] ὁ, = δυνάστης, Aesch. Pers. 661.

Greek (Liddell-Scott)

δυνάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, ποιητ. ἀντὶ τοῦ δυνάστης, ὦ δυνάτα Αἰσχύλ. Πέρσ. 674, κατὰ τὸ Μεδ. χφον καὶ τὸν Σχολ.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
c. δυνάστης.
Étymologie: δύναμαι.