δυσπάρευνος

English (LSJ)

ον,

   A ill-mated, λέκτρον S.Tr.791.

Greek (Liddell-Scott)

δυσπάρευνος: -ον, δύσλεκτρος, κακοστρωμένος, δυστυχής, λέκτρον Σοφ. Τρ. 791.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
dont la couche est funeste.
Étymologie: δυσ-, πάρευνος.