κεινός

German (Pape)

[Seite 1412] ion. u. p. = κενός; Il. 4, 181. 11, 118; Pind. Ol. 2, 71. 3, 48; Her. 7, 131. Auch Eur. I. T. 418 κεινᾷ δόξᾳ.

Greek (Liddell-Scott)

κεινός: -ή, -όν, Ἰων. καὶ ποιητ. ἀντὶ τοῦ κενός.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
épq. et ion. c. κενός.