κόσμημα

English (LSJ)

ατος, τό,

   A ornament, decoration, esp. in dress, X.Cyr.7.3.7, Luc.Salt.32, etc.; τὰ πολέμου κ. Pl.Lg.956 b; of adornments buried with the dead, BGU1024. iv 44 (iv A. D.): metaph., of the virtues, Luc.Im.11.

German (Pape)

[Seite 1491] τό, das Geschmückte, der Schmuck; τὸ πολέμου Plat. Legg. XII, 956 a; Xen. Cyr. 7, 3, 7; Sp., wie Luc. somn. 10.

Greek (Liddell-Scott)

κόσμημα: τὸ, ὡς καὶ νῦν, κοινῶς «στολίδι», ἰδίως ἐνδυμασίας, Ξεν. Κύρ. 7. 3, 7, Λουκ., κτλ.· τὰ πολέμου κοσμήματα Πλάτ. Νόμ. 956Α· ἐπὶ τῶν ἀρετῶν, Λουκ. Εἰκόν. 11.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
parure, ornement.
Étymologie: κοσμέω.