λακπάτητος

English (LSJ)

ον,

   A trampled on, trodden down, S.Ant.1275 (λαξπάτητον Eust., v.l. λεωπάτητον).

German (Pape)

[Seite 8] v. l. für λὰξ πάτητος, w. m. s.

Greek (Liddell-Scott)

λακπάτητος: [πᾰ], ον, καταπεπατημένος, «τσαλαπατημένος», Σοφ. Ἀντ. 1275, ἔνθα ὁ Εὐστ. (796, 5) λαξπάτητον, καὶ ἓν Ἀντίγραφ. λεωπάτητον. Ἴδε σημ. Jepp ἐν Ἀντιγ. ἔνθ’ ἀνωτ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
c. λαξπάτητος.