μεγιστότιμος

English (LSJ)

ον,

   A most honoured, Δίκα A.Supp.709 (lyr.).

Greek (Liddell-Scott)

μεγιστότῑμος: -ον, ὁ τὰ μέγιστα τετιμημένος, ἔντιμος, Δίκη Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 709.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
très honoré.
Étymologie: μέγιστος, τιμή.