ὀλιγοδρανέω

English (LSJ)

(δραίνω) in Ep. pres. part. -έων,

   A able to do little, feeble, powerless, Il.15.246, 16.843, 22.337 (never in Od.) : also in late Prose, -οῦσα ἡ διάνοια Ph.1.460, cf. 2.573, Jul.Caes.331b : pres. ind. -οῦσιν Iamb.Myst.2.8.

German (Pape)

[Seite 320] wenig können, vermögen, wie ὀλιγηπελέω, schwach, ohnmächtig sein; Hom. im partic. praes., Il. 15, 246. 16, 843. 22, 337; einzeln bei sp. D.

French (Bailly abrégé)

seul. part. prés.
être faible, épuisé, exténué.
Étymologie: ὀλιγοδρανής.