πολυστέλεχος

English (LSJ)

ον, = foreg.,

   A παλίουρος AP9.312 (Zon.).

German (Pape)

[Seite 673] von od. mit vielen Stämmen, παλίουρος, Zonas 5 (IX, 312).

Greek (Liddell-Scott)

πολυστέλεχος: -ον, ὁ ἔχων πολλὰ στελέχη, Ἀνθ. Π. 9. 312 ― πολυστελέχης, ες, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 1. 3, 1.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
aux troncs nombreux.
Étymologie: πολύς, στέλεχος¹.