κνυζέομαι

English (LSJ)

prop. of a dog,

   A whine, whimper, κνυζεῖσθαι (v.l. -ᾶσθαι) S.OC1571 (lyr.), cf. Theoc.6.30; κυνηδὸν κνυζούμενον S.Fr.722, cf. Ar.V.977; of children, D.H.1.79; ἐν ὕπνῳ κνυζεῦνται (v.l. -ῶνται) φωνεῦντα φίλαν ποτὶ ματέρα τέκνα Theoc.2.109:—also Act. κνυζῶ Poll.5.64 (κνύζω Anon. ap. Suid.), κνυζεῖ Opp.C.1.507: κνυζάομαι (cf. supr.), Ael.NA1.8, 11.14: κνύζομαι, Gal.19.112, Hsch.; for Sophr. 53 v.κνυζόω.