hippocentaurus

Latin > English (Lewis & Short)

hippŏcentaurus: i, m., = ἱπποκέϝταυπος,
I a fabulous creature, half horse and half man, hippocentaur, Cic. N. D. 2, 2, 5; id. Tusc. 1, 37, 90; Plin. 7, 3, 3, § 35: si quis rem quae in rerum natura non est aut esse non potest, velut hippocentaurum stipuletur, Gai. Inst. 3, 97 a.