messĭo: ōnis, f. 2. meto,I a reaping: frumenti tria genera sunt messionis, Varr. R. R. 1, 50, 1; Vulg. Job, 29, 19; id. Jer. 51, 33; id. 2 Sam. 21, 9.
messĭō, ōnis, f. (meto 2), la moisson : Varro R. 1, 50.