ὁμονοέω

English (LSJ)

   A to be of one mind, agree, opp. στασιάζω, Th.8.75, Lys.2.63, etc. ; οὔθ' οἱ τρόποι γὰρ ὁμονοοῦσ' οὔθ' οἱ νόμοι Anaxandr.39.2 ; -οῦσα ὀλιγαρχία a united oligarchy, opp. στασιάζουσα, Arist.Pol.1306a9 ; πόλεις -οῦσαι Id.Rh.Al.1422b35 ; συγγενείας -ούσης Epicur.Sent.Vat.61 ; ὀμονόεντες (Aeol. part.) πρὸς ἀλλάλοις IG12(2).6.30(Mytil.) ; ὁ. ὅτι . . to be agreed that... Pl.Men.86c : c. neut. Adj., ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν ταῦτα X.Cyr.4.2.47 ; περὶ τῶν ἄλλων ὁ. Isoc.9.53.    2 c. dat., live in harmony with, ἀλλήλοις And.1.108 ; τινι Pl.R.352a ; ὁ. τινὶ περί τινος to be of one mind with him about... Id.Alc.1.126c, cf. Isoc.4.85 ; περί τι Arist. EN1167a29 : metaph., αὐλὸς ὁμονοεῖ χοροῖς Diog.Trag.1.11 ; εὐτυχία ὁ. τοῖς κινδύνοις Lys.2.43 ; of drugs, δεῖ τὰ καθαρτικὰ μιγνύμενα ὁμονοεῖν ἀλλήλοις Gal.16.117 ; ὁμονοοῦσαι, term applied to the Muses by Epich.222.