παρασπονδέω

English (LSJ)

   A break a compact or treaty, D.7.36, 18.71, Onos.37.3 ; εἴς τινα D.H.2.72.    II trans.,    1 π. τινάς break faith with them, Plb.1.7.8, cf. Plu.Sull.3 ; τοὺς παρεσπονδηκότας τὰς πόλεις IG 22.687.32 :—Pass., suffer by a breach of faith, Plb.3.15.7, J. BJ1.19.4 ; ὑπό τινος Id.Vit.59.    2 π. πίστεις, δεξιάς, violate pledges, etc., D.H.6.30, 7.46.