ἀγρονόμος
English (LSJ)
ον, (νέμομαι)
A haunting the country, Νύμφαι Od.6.106; θῆρες A.Ag.142 (lyr.), cf. Hp.Vict.2.49; βοτῆρες Epic. Oxy.1015.7. 2 Subst. ἀγρονόμος, ὁ, (νέμω) a magistrate in charge of the country districts, Pl.Lg.760b, al., cf. Arist.Pol.1321b30. II ἀγρόνομος, ον, affording open pasturage, πλάκες, αὐλαί, S.OT1103, Ant.785 (both lyr.); ὕλη Opp.H.1.27.
French (Bailly abrégé)
ος ou η, ον :
1 champêtre, rustique;
2 sauvage.
Étymologie: ἀγρός, νέμω.