εὔχορδος

English (LSJ)

ον,

   A well-strung, λύρα Pi.N.10.21.

German (Pape)

[Seite 1110] λύρα, wohlbesaitet, Pind. N. 10, 21.

Greek (Liddell-Scott)

εὔχορδος: -ον, ἐπὶ λύρας, ἡ καλὰς χορδὰς ἔχουσα, Πινδ. Ν. 10 39.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
aux cordes sonores, harmonieuses.
Étymologie: εὖ, χορδή.