ἐνδότατος

German (Pape)

[Seite 835] superl., u. ἐνδότερος, compar. zu ἔνδον, innerer, weiter nach innen, nur Sp., wie Hdn. 6, 8, 1. Häufiger im adv., ἐνδοτέρω, ἐνδοτάτω, Sp.; ἐκεῖνον ἐνδοτέρω τῆς χρείας προσηγάγετο, verband ihn sich enger, Plut. Arat. 43; συστέλλειν ἑαυτόν, sich mehr einschränken, Cat. mai. 5; ἐνδοτάτω στάς Luc. Amor. 16. – Vom Buche, weiter unten, D. L. 10, 43; vgl. Lob. zu Phryn. p. 11.

Spanish (DGE)

-η, -ον
adj. sup. sobre el adv. ἔνδον
1 más interior, recóndito τὰ σπλάγχνα Eus.VC 1.57.2, τὸ ἄδυτον τοῦ ἱεροῦ καὶ ἐνδότατον Gr.Nyss.Or.Dom.32.15, cf. Hsch.μ 2008, fig. τοῖς ἐνδοτάτοις καὶ νοητοῖς τῆς καρδίας ταμείοις Ath.Al.M.27.193B.
2 ref. una parte del subst. al que acompaña la parte más interior de Ἀρμενία Iust.Nou.31.1 praef., fig. ὁ φωτισμὸς τοῦ ἐνδοτάτου ἀνθρώπου Callinic.Mon.V.Hyp.48.25
•subst. τὰ ἐνδότατα las partes o zonas más interiores τὰ ἐνδότατα τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς Agath.2.18.7, τῆς πολεμίας Agath.5.1.4, cf. Eus.M.23.1241A, fig. πνεῦμα ἅγιον ἐν τοῖς ἐνδοτάτοις τῆς ψυχῆς εἰσέρχηται Cyr.H.Catech.17.14, cf. Chrys.Iob 4.18, M.55.95.