ἐκπατέω

English (LSJ)

   A withdraw from society, D.L.1.112.    II pf. part. -πεπᾰτηκώς having finished his walk, Id.4.19.    III Pass., to be avoided, Metrod.60.

German (Pape)

[Seite 771] vom Wege abgehen, sich entfernen, D. L. 1, 112 u. öfter.

Greek (Liddell-Scott)

ἐκπᾰτέω: πατῶ ἔξω τῆς ὁδοῦ, ἀποσύρομαι, ἀποχωρῶ, διάγω μονήρη βίον, Διογ. Λ. 1. 112.

Spanish (DGE)

1 intr. apartarse de la gente, retirarse del mundo οἱ ἐκπατοῦντες Phld.Acad.Hist.14.16, de Epiménides, D.L.1.112, μισανθρωπήσας καὶ ἐκπατήσας ἐν τοῖς ὄρεσι διῃτᾶτο D.L.9.3 de Heráclito, ἐκπεπατηκὼς ἦν διατρίβων ἐν τῷ κήπῳ de Crates, D.L.4.19.
2 tr. pisar en v. pas. οἱ ἐκπατηθέντες βότρυες Eus.Is.1.25-26
•fig. pisotear, despreciar τὰς ... ἀπειλάς A.Andr.Gr.39.6.