αἰολόστομος

English (LSJ)

ον,

   A shifting in speech, of an oracle, A.Pr.661.

Greek (Liddell-Scott)

αἰολόστομος: -ον, ὁ ποικίλα καὶ ἀβέβαια σημαίνων, ἐπὶ χρησμῶν, δυσκρίτως εἰρημένων, Αἰσχύλ. Πρ. 661.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à la parole équivoque.
Étymologie: αἰόλος, στόμα.

Spanish (DGE)

-ον ambiguo, contradictorio χρησμοί A.Pr.661.