ἀργυρόχρυσος

Greek (Liddell-Scott)

ἀργῠρόχρυσος: [ῡ], -ον, ὁ ἐξ ἀργύρου καὶ χρυσοῦ, ἀλλ’ ἴσως ὁ ἐξ ἀργύρου ἐπικεχρυσωμένου, Γεωργ, Παχυμ. Ἀνδ. Παλαιολ. σ. 746Ε.

Spanish (DGE)

-ον
de oro y plata de las imágenes en un templo Pers.M.10.101B.