ἐκφευκτέον

Greek (Liddell-Scott)

ἐκφευκτέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἐκφεύγω, πρέπει νὰ ἐκφύγῃ, Cod. Par. 1195, fol. 223 r9.

Spanish (DGE)

hay que evitar καῦμα καὶ ψῦχος Archig. en Gal.13.168, τὴν Βαβυλῶνα Didym.in Zach.1.400.