προσομιλέω

English (LSJ)

   A hold intercourse with, associate with, τισι Thgn.31, E. Med.1086 (anap.), Pl.Grg.502e; προσομιλεῖν ἥδιστος δαίμων θνητοῖς E.Fr.897 (anap.); πρός τινα X.HG1.1.30; τὰ ἴδια προσομιλοῦντες conducting our private intercourse, Th.2.37; π. διὰ χάριτος Pl.Sph. 222e; converse with, J.AJ4.8.48.    2 of sexual intercourse, π. γυναικί Hld.4.8, cf. Luc.Am.17; ἑτέρῳ γάμῳ π. PMasp.153.26, al. (vi A.D.).    3 discourse, lecture, τοῖς γνωρίμοις περί τινος Porph.VP 25.    II cling to, πέτρῃ, of the polypus, Thgn.216; [δίκτυον] ὑφάλῳ πέτρᾳ π. Alciphr.1.14; οἶνος ἀέρι π. is exposed to it, Gp.7.6.8.    III c. dat. rei, to be conversant with, πείρᾳ S.Tr.591; τῷ πολέμῳ Th.1.122; γυμναστικῇ Pl.Ti.88c: metaph., ὕβρει π. Id.Phdr.250e.