προσχρῄζω

English (LSJ)

Ion. προσ-χρηΐζω,

   A require or desire besides, c. gen., τυραννίδος οὐδεμιῆς π. Hdt.5.11, cf. 18; οὐδὲ σοῦ προσχρῄζομεν S.Ph.1055: c. gen. pers. et inf., προσχρηΐζω ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ I request you to listen to him, Hdt.8.140.β: c. inf. only, τί προσχρῄζων μαθεῖν; S.OT1155, cf. OC1168: in poetry with inf. understood, πᾶν ὅπερ προσχρῄζετε (sc. πυθέσθαι) πεύσεσθε A.Pr.641, cf.787, S.OC520, 1160, 1202.