χρυσόπαχυς

Greek (Liddell-Scott)

χρῠσόπαχυς: υ, ὁ χρυσοῦς πήχεις τῆς χειρὸς ἔχων, χρυσόπαχυς ἀὼς Βακχυλ. 5. 40 ἔκδ. Blass.

Greek Monolingual

-υ, Α
βλ. χρυσόπηχυς.