pf. Pass. de *διέρω.
διείρημαι: pf. pass. к διαγορεύω или к διεῖπον.
perf. pass. zu διειπεῖν, διείρηται ἱκανῶς παρὰ τοῦ νομοθέτου Plat. Legg. VII.809e.