δυσεκφόρητος
English (LSJ)
δυσεκφόρητον, = δυσέκφορος (hard to pronounce, hard to utter), DH. Comp. 22.
Spanish (DGE)
-ον
difícil de pronunciar subst. τὸ δ. dificultad de pronunciación τὸ ἐν τῇ κράσει τῶν γραμμάτων δ. D.H.Comp.22.21 (var.).
δυσεκφόρητον, = δυσέκφορος (hard to pronounce, hard to utter), DH. Comp. 22.
-ον
difícil de pronunciar subst. τὸ δ. dificultad de pronunciación τὸ ἐν τῇ κράσει τῶν γραμμάτων δ. D.H.Comp.22.21 (var.).