δυσπαράπιστος

Spanish (DGE)

-ον
1 difícil de disuadir, indómito ἐπὰν ὑπὸ θυμοῦ κρατηθῶμεν, δυσπαραπιστότεροι (ἡμεῖς) Arist.Phgn.809^a35.
2 imposible de falsificar, de toda garantía (σφραγίδες θριπήδεστοι) Ammon.Diff.244.