δυσπραγής

English (LSJ)

δυσπραγές, faring ill, Vett.Val.16.21.

Spanish (DGE)

-ές
desgraciado, infortunado de pers. Vett.Val.15.31, op. εὐήμερος Iul.Ar.180.3
neutr. compar. como adv. desventuradamente τῶν ἐν στρατιᾷ δυσπραγέστερον ἐνηνεγμένων Philost.HE 3.15.

German (Pape)

[Seite 687] ές, s. sv. δυσπονής.