θαύμας

Greek (Liddell-Scott)

θαύμας: αντος, ὁ, ὁ μυθικὸς πατὴρ τῆς Ἴριδος, Ἡσ. Θ. 265· ὃν ὁ Πλάτων ἀναφέρει ὡς παριστάνοντα τὴν φιλοσοφικὴν ἀρχήν, οὐκ ἄλλη ἀρχὴ φιλοσοφίας ἢ τὸ θαυμάζειν ἐν Θεαιτ. 155D, πρβλ. Ἀριστ. Μεταφ. 1. 2, 9, Ρητ. 1. 11, 21 κ. ἀλλ.