καυστός

English (LSJ)

or καυτός (as Inscrr.), ή, όν,
A burnt, red-hot, καυτὸν μοχλόν E.Cyc.633 (Scal.for καὶ τὸν): καυστόν, τό, burnt-offering for the dead, Phot.; so καυτόν Hsch.; whole burnt-offering, ἄγοντι τὸμ βοῦν καὶ τὸγ καυτόν SIG1025.31 (Cos); ἀρὴν καυτός ib.1027.9 (ibid.).
2 capable of being burnt, opp. ἄκαυστος, Arist.Mete.387a17, al.; cf. καυστικός: Comp. -ότερος Thphr. Ign.72.

German (Pape)

[Seite 1408] adj. verb. zu καίω, verbrannt, angebrannt; μοχλός Eur. Cycl. 629; brennbar, Arist. part. anim. 2, 2. Vgl. καυστικός.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
1 combustible;
2 brûlant, chauffé au rouge.
Étymologie: καίω.

Greek Monolingual

-ή, -ό (ΑΜ καυστός, -ή, -όν)
βλ. καυτός.

Greek Monotonic

καυστός: ή καυτός, -ή, -όν (καίω), καμμένος, πυροκόκκινος, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

καυστός: Eur. καυτός 3
1 нагретый, раскаленный (μοχλός Eur.);
2 воспламеняющийся, горючий Arst., Plut.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καυ(σ)τός -ή -όν [κάω] gloeiend.

Middle Liddell

καίω
burnt, red-hot, Eur.