πρόστῳον

German (Pape)

[Seite 784] od. πρόστωον, τό, = πρόστοον, Plat. Prot. 314 e; vgl. Lob. Phryn. 495.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
portique placé devant un édifice.
Étymologie: πρό, στοά.