πυλάοχος

English (LSJ)

[ᾱ], ον,= πυλοῦχος, epithet of Dionysus, Plu.2.364f.

German (Pape)

[Seite 817] = πυλοῦχος, Plut. Is. et Os. 35, dunkel.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
gardien des portes.
Étymologie: πύλη, ἔχω.

Russian (Dvoretsky)

πῠλάοχος: ὁ привратник Plut.

Greek (Liddell-Scott)

πῠλάοχος: -ον, = πυλοῦχος, Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 364F.

Greek Monolingual

-ον, Α
βλ. πυλοῦχος.