συνεκκρούω

German (Pape)

[Seite 1012] mit herausstoßen, εἴξας καὶ συνεκκρουσθείς, Plut. Caes. 33.

renverser ensemble ou en même temps.
Étymologie: σύν, ἐκκρούω.

συνεκκρούω: вместе выталкивать: συνεκκρουσθεὶς τῇ πάντων φορᾷ Plut. подхваченный всеобщим бегством.