σωματέμψυχος

Greek Monolingual

-ον, Μ
αυτός που έχει και σώμα και ψυχή («ὁ λόγος ἑαυτῷ ἥνωσε τὴν ἡμετέραν σωματέμψυχον φύσιν οὐκ ἄψυχον», Ευλόγ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < σῶμα, σώματος + ἔμψυχος.