φευκτέος

English (LSJ)

α, ον, to be avoided, Gal. 18(2).850; τὰ φ. Iamb. VP 31.190.

German (Pape)

[Seite 1267] adj. verb. von φεύγω.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de φεύγω.

Middle Liddell

φευκτέος, ον, verb. adj. of φεύγω
one must flee, Eur.